Wieża ciśnień zwana Wodną Wieżą, wybudowana w 1900 r., zaopatrywała  Giżycko w bieżącą wodę, aż  do roku 1997. Znajduje się na wzgórzu przy skrzyżowaniu ulicy Warszawskiej i Wodociągowej.  W całości zbudowana  z czerwonej nieotynkowanej cegły, w stylu neogotyckim, z ciekawymi sklepieniami zewnętrznymi wokół jej korony. Dwa herby nad wejściem: Mazurski i Miasta podkreślają  przynależność regionalną. Wejście na górę,  zapewniają wewnętrzne kręte schody. Obecnie wieża jest własnością  prywatną. Po wielkiej przebudowie wewnątrz, dobudowaniu kopuły, powiększeniu platformy widokowej z lunetami  i dodatkowych trzech pięter wieża staje się niepowtarzalną atrakcją  turystyczną Giżycka.

Pokonując 129 stopni schodów  lub wjeżdżając windą można znaleźć się na najwyższej kondygnacji wieży, na wysokości 162 metrów n.p.m. Tu  mieści się kawiarnia. Z tej wysokości, przez lunety, można

podziwiać  panoramę miasta, okoliczne wioski, lasy i jeziora - mazurskie krajobrazy. We wnętrzu wieży znajduje się lokalne muzeum, którego eksponaty obrazują życie dawnych mieszkańców.

 

Wilczy Szaniec

W samym sercu Mazur znajdują się porośnięte lasem ruiny kwatery głównej Adolfa Hitlera. Zamaskowane miasteczko w lesie - 200 budynków: schrony, baraki, 2 lotniska, elektrownia, dworzec kolejowy, urządzenia klimatyzacyjne, wodociągi, ciepłownie, dwie centrale dalekopisowe. W 1944 r. mieszkało tu ponad 2000 osób. 20 lipca 1944 roku pułkownik hrabia Claus Schenk von Stauffenberg dokonuje tu nieudanego zamachu na Adolfa Hitlera. Tu decydowano o wykorzystaniu jeńców w niemieckim przemyśle zbrojeniowym;budowie nowych obozów koncentracyjnych. Tu wcielano w życie plan budowy Tysiącletniej Rzeszy. Tu podejmowano zbrodnicze decyzje, dotyczące losów wielu narodów Europy.

Tu pracowali i przebywali m.in.: Adolf Hitler, Hermann Goring, Heinrich Himmler, Martin Bormann, Wilhelm Keitel, Joseph Goebbels, Dr Fritz Todt, Albert Speer i inni.

 

Twierdza Boyen w Giżycku powstała w latach 1843 – 1855 jako obiekt blokujący strategiczny przesmyk pomiędzy jeziorami Niegocin i Kisajno. Na początku kwietnia 1843 r. król Fryderyk Wilhelm IV wydał rozkaz rozpoczęcia budowy twierdzy. Opracowany został projekt, który zakładał wybudowanie na planie sześcioboku ziemno–murowanego fortu zaporowego w bezpośrednim pobliżu miasta na tzw. Wyspie Giżyckiej. W roku 1846 postano­wiono uhonorować jednego ze zwolenników i inicjatorów budowy tego obiektu, gene­rała von Boyen, nadając powstającej twierdzy jego miano.

Twierdza została przygotowana dla załogi liczącej około 3000 żołnierzy. Garnizon giżycki utworzono w 1859 roku.

Z punktu widzenia strategii obronnej linia Wielkich Jezior Mazurskich odgry­wała istotną rolę. W przededniu I wojny światowej naturalne elementy terenowe i wybudo­wane wokół Twierdzy Boyen umocnienia miały zablokować, na czas rozstrzygnięcia na froncie zachodnim, wkraczającą do Prus Wschodnich armię rosyjską.  Po I wojnie światowej zmieniono zastosowanie twierdzy, tworząc w niej między innymi szpital. W przededniu II wojny światowej Twierdza Boyen była jednym z punktów zbornych armii nie­mieckiej. Od roku 1945 Twierdza Boyen przeszła w ręce Wojska Polskiego, które korzystało w niej w ograniczony sposób. W latach 50. podjęto decyzje o umiejscowieniu tutaj kilku przedsiębiorstw spożywczych, co spowodowało przekształ­cenia, duże zniszczenia, a przede wszystkim budowę nowych, zupełnie nie pasujących do charakteru obiektu budynków. Sytuacja ta miała miejsce do po­czątku lat 90, kiedy to większość z tych zakładów została zlikwidowana. Od tego momentu Twierdza Boyen stała się miejscem często odwiedzanym przez turystów.

 

 

 

 Święta Lipka - to sławne Sanktuarium Maryjne, którego kustoszami od kilku już wieków są OJCOWIE JEZUICI leży na północnym krańcu Polski, w odległości około 70 kilometrów na północny wschód od Olsztyna i 6 kilometrów na wschód od Reszla. Początki Sanktuarium Maryjnego sięgają XIV w. i znamy je tylko z opowiadań ludowych przekazywanych ustnie kilka wieków. Najwięcej informacji mamy w dokumentach spisanych  i wydanych w XVII wieku.

 

 

 

Zamek w Rynie – położony na wzniesieniu pomiędzy Jeziorem Ryńskim i Ołowskim, mieści się przy Placu Wolności. Zamek jest jednym z późniejszych obiektów zbudowanych przez Zakon Krzyżacki. Rozpoczęto budować go na miejscu wcześniejszej niewielkiej warowni na polecenie wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Winricha von Kniprode około 1377 roku.  Około 1393 roku z inicjatywy wielkiego mistrza Konrada von Wallenrode, który chciał przeznaczyć zamek w Rynie na siedzibę nowego komturstwa dla swojego brata Fryderyka podniesiono parterowe skrzydło południowo-wschodnie budując nad nim kaplicę i inne niezbędne pomieszczenia. Jednakże po klęsce w bitwie pod Grunwaldem w 1410 roku zasięg budowy ograniczono do czworokąta murów z jednym budynkiem gotyckim wzdłuż wschodniego boku. Był w latach 1394-1422 siedzibą komturów, później wójtów krzyżackich. Po wybuchu Wojny trzynastoletniej w 1455 roku zdobyty przez okolicznych chłopów, a następnie odzyskany przez Jerzego von Schliebena, który pod zamkiem ich krwawo rozgromił (Bitwa pod Rynem). Po 1525 zamek był siedzibą starostów księcia pruskiego. Podczas szwedzkiego Potopu, w 1657 roku zamek spalili Tatarzy. Na początku XIX wieku własność prywatna. Po odkupieniu, w 1853 przebudowany przez władze pruskie na więzienie. Zamek spłonął w 1881 roku. Po 1945 roku zaadaptowano go na dom kultury, niewielkie muzeum i urząd miasta. Po 1990 roku władze miejskie pozbyły się zamku sprzedając go osobie prywatnej.

 

 

Spływy kajakowe malowniczymi rzekami Warmii i Mazur. Najciekawszą z ofert jest Krutynia i spływy kajakowe wędrowne pomiędzy kolejnymi stanicami wodnymi PTTK. Są to spływy na różnych odcinkach szlaku, do wyboru terminy od końca czerwca do września. Rozpoczynają się tu spływy kajakowe i Krutynia jako szlak kajakowy. W pobliżu Sorkwit znajdują się także inne szlaki kajakowe – rzeki Dajny do Św. Lipki oraz rzeki Dadaj, która łączy się z Łyną najdłuższą rzeką regionu. Krutynia jest jednak najczęściej wybieranym szlakiem. Decyduje o tym dobrze zorganizowana sieć dziesięciu stanic wodnych PTTK. Są one położone wzdłuż szlaku i dają możliwość noclegów w domkach oraz na polu namiotowym